назва́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Спец. Зварыць, злучыць шляхам зваркі вялікую колькасць чаго‑н. Назварваць труб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шалупі́нне, -я, н., зб.
1. Шалупіны; адходы пасля ачысткі пладоў, бульбы і пад.
Зварыць бульбу ў шалупінні.
Ш. ад бульбы.
2. перан., чаго і якое. Што-н. непатрэбнае, лішняе, наноснае.
Адсейваць важнае ад выпадковага шалупіння.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кру́пы, круп.
1. Прадукт харчавання з цэлых або сечаных зярнят розных культур.
Грэчневыя к.
Зварыць кашу з манных круп.
2. перан. Снег у выглядзе невялікіх шарападобных зярнят.
|| памянш. кру́пкі, -пак.
|| прым. крупяны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
напі́лак, ‑лка, м.
Разм. Тое, што і напільнік. Пусціць ён [каваль] у ход напілкі ды парэжа штосьці пілкай, зварыць, гладзіць — забірай. Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нагатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., чаго.
1. Назапасіць нейкую колькасць чаго-н.
Н. дроў на зіму.
Н. сена
2. Згатаваць, зварыць у нейкай колькасці.
Н. бульбы.
3. Накіпяціць у нейкай колькасці.
Н. вару.
|| незак. нагато́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
на́дсыр, прысл.
Абл. Не поўнасцю, не да гатоўнасці (зварыць, падсмажыць). — Цётка Адарка, бульба надсыр, — хітравата глядзіць на маму і ўсміхаецца блакітнавокі Сёма Генкін. Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павары́ць, ‑вару, ‑варыш, ‑варыць; зак., што.
1. Зварыць усё, многае. Паварыць усё мяса.
2. і без дап. Варыць некаторы час. Паварыць мяса з гадзіну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ *Прапека, пропэка ’здобны пірог’ (Сл. Брэс.). Зваротны дэрыват ад прапячы < пячы з узнаўленнем першаснага ‑к‑, гл. прапячы ’спячы’: свежага хлеба прапякла (ігн., Сл. ПЗБ); да семантыкі прэфікса параўн. праварыць ’зварыць’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перавары́ць, -вару́, -ва́рыш, -ва́рыць; -ва́раны; зак., што.
1. Зварыць нанава.
П. варэнне.
2. Надта доўга варачы, зрабіць не такім, як трэба.
П. мяса.
3. перан. Асэнсаваць і засвоіць прачытанае.
П. прачытаную кнігу.
|| незак. перава́рваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. перава́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пі́ва, ‑а, н.
Слабаалкагольны напітак з ячменнага соладу. Мінуўшы Сяльцо, Лабановіч надумаўся зайсці да старога Абрама, выпіць бутэльку піва і крыху адпачыць. Колас.
•••
Піва не зварыш з кім гл. зварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)