эксцэ́с, -у, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

1. Крайняе праяўленне чаго-н.; празмернасць, нястрыманасць.

Захоўваць вытрымку, ніякіх эксцэсаў!

2. Парушэнне нармальнага ходу чаго-н., вострае сутыкненне.

Папярэдзіць узнікненне эксцэсаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

о́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Захоўваць у вымаўленні ненаціскное «о» пасля цвёрдых зычных; проціл. акаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзервава́ць, ‑вую, ‑вуеш, ‑вуе; зак. і незак., каго-што.

Захаваць (захоўваць) на запас, у рэзерве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захо́ўванне ср.

1. сохране́ние, сбереже́ние;

2. соблюде́ние;

1, 2 см. захо́ўваць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. захоўваць — захаваць і стан паводле знач. дзеясл. захоўвацца — захавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нюансава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што і без дап.

Адцяняць, захоўваць ледзьве ўлоўныя пераходы, нюансы чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цырымо́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; незак.

1. Захоўваць правілы прынятага этыкету; быць цырымонным.

2. з кім-чым. Праяўляць празмерную мяккасць; далікатнасць.

Не трэба з ім ц.

|| зак. пацырымо́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сберега́ть несов.

1. (сохранять) захо́ўваць, зберага́ць;

2. (копить) ашчаджа́ць, збіра́ць, зберага́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эйдэты́зм, ‑у, м.

Разнавіднасць вобразнай памяці, якой уласціва захоўваць яркія вобразы прадметаў пасля спынення іх уздзеяння па органы пачуццяў.

[Ад грэч. éidos — вобраз.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непатапля́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць судна заставацца на вадзе і захоўваць мараходныя якасці пасля затаплення аднаго або некалькіх яго адсекаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)