амбре́

1. уст. (сорт духов) амбрэ́ нескл., ср.;

2. (неприятный запах) амбрэ́ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отзыва́ть​II несов., безл. (иметь посторонний запах, привкус) разг. папа́хваць, аддава́ць; (нести) зано́сіць, тхнуць, патыха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пря́ный прям., перен. во́стры, рэ́зкі;

пря́ный вкус во́стры (рэ́зкі) смак;

пря́ный за́пах во́стры (рэ́зкі) пах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бы́льнікавы (из) чернобы́ли, чернобы́льника;

б. пах — за́пах чернобы́ли (чернобы́льника);

б. ве́нік — метёлка из чернобы́ли (чернобы́льника)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдыха́ться

1. (терять запах, крепость) вытыха́цца;

2. перен. (терять силу, способность) разг. выдыха́цца;

3. страд. выдыха́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Капро́ўнік лесавы ’валяр’ян лекавы, Valeriana offięinalis L.’ (гродз. Кіс.). Укр. зах. копривник, копрівняк ’расліна Sylvia (Грынч.); польск. pokrzywnik. Да прасл. коргъ, якое ўзыходзіць да ku̯op‑ ’пахнуць’ (параўн. літ. kvapas ’водар, запах’, kvepėti ’пахнуць’), з нарошчаным ‑оо‑ткъ. Параўн. крапіва (гл.). Больш падрабязна гл. Трубачоў, 2, 25–26; Фасмер, 2, 318; Слаўскі, 2, 455–456; Скок, 2, 150; Бязлай, 2, 64).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

даара́цца, ‑аруся, ‑арэшся, ‑арэцца; ‑аромся, ‑арацеся; зак.

Разм.

1. Аручы, дасягнуць якога‑н. месца. Даарацца да дарогі. Даарацца да лужка.

2. Працуючы на ворыве, змарыцца, знясіліцца. Даараўся да таго, што ног не чуе.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аказацца поўнасцю ўзараным. Хлеб запах суха і кісла — так, як і пахне ён, паляжаўшы ў торбе паўдня на полі, пакуль не даарэцца загон і не падыдзе пара есці. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зню́хаць сов., разг.

1. (о человеке) улови́ть за́пах; (о собаке) учу́ять;

2. перен., пренебр. проню́хать, прове́дать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отдава́ть несов.

1. в разн. знач. аддава́ць; см. отда́ть;

2. (иметь запах, привкус, оттенок) аддава́ць, зано́сіць, тхнуць, патыха́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

услы́шать сов.

1. пачу́ць; учу́ць; (о животных — ещё) счуць;

2. (запах) пачу́ць, счуць;

3. (получить сведения) пачу́ць, дачу́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)