гуманізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што.

Рабіць больш гуманным, чалавечным. Гуманізаваць законы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нелая́льны, ‑ая, ‑ае.

Які парушае прынятыя палажэнні, законы і пад. Нелаяльныя паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адмяніць усё, многае. Паадменьваць ільготы. Паадменьваць законы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развіццё ср., в разн. знач. разви́тие;

р. прамысло́васці — разви́тие промы́шленности;

зако́ны грама́дскага ~цця́ — зако́ны обще́ственного разви́тия;

дыялекты́чнае р. — диалекти́ческое разви́тие;

разумо́вае р. — у́мственное разви́тие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расі́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да расізму і расістаў. Расісцкія тэорыі. Расісцкія законы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэнаўтварэ́нне, ‑я, н.

Працэс фарміравання цэн на тавары і сістэмы цэн наогул. Законы цэнаўтварэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заканада́вец, -да́ўца, мн. -да́ўцы, -да́ўцаў, м.

1. Той, хто ўстанаўлівае законы (у 2 знач.).

2. перан. Той, хто сваім прыкладам устанаўлівае якія-н. правілы, новаўвядзенні.

З. мод.

|| прым. заканада́ўчы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

балі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Раздзел тэарэтычнай механікі, які вывучае законы руху цяжкага цела, кінутага пад некаторым вуглом да гарызонту.

2. Навука аб законах руху снарадаў.

|| прым. балісты́чны, -ая, -ае.

Балістычная ракета.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эканамі́чны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да эканомікі; гаспадарчы.

Эканамічная палітыка.

Эканамічныя законы.

Э. эфект.

Эканамічная выгада.

2. Які дае эканомію, выгадны ў гаспадарчых адносінах.

Э. рухавік.

|| наз. эканамі́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

балі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыпы, ж.

1. Раздзел тэарэтычнай механікі, які вывучае законы руху цяжкага цела, кінутага пад некаторым вуглом у адносінах да гарызонта.

2. Навука, якая вывучае законы руху снарадаў унутры гарматы і пасля вылету з яе. Унутраная балістыка. Знешняя балістыка.

[Ад грэч. bállō — кідаю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)