біль, ‑я, м.

У ЗША, Вялікабрытаніі і некаторых іншых краінах, якія прынялі англасаксонскую прававую сістэму, — праект закона, унесенага ўрадам ці членамі парламента.

[Англ. bill ад лац. bulla — пячатка, дакумент з пячаткай.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ука́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастанова вярхоўнага органа ўлады, якая мае сілу закона.

У.

Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь.

2. у знач. вык., каму, звычайна з адмоўем. Аўтарытэт, узор для пераймання, указчык (разм.).

Ты мне тут не ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отме́на ж. адме́на, -ны ж.; (закона, решения — ещё) скасава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэкрэ́т, -а, М -рэ́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастанова ўрада, якая мае сілу закона.

Д. аб міры.

Д. аб зямлі.

2. Дэкрэтны водпуск, водпуск па цяжарнасці і родах (разм.).

Пайсці ў д.

Знаходзіцца ў дэкрэце.

|| прым. дэкрэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

примени́ть сов.

1. (приложить) прымяні́ць; (употребить) ужы́ць; (использовать) вы́карыстаць, скарыста́ць;

примени́ть статью́ зако́на прымяні́ць арты́кул зако́на;

примени́ть на пра́ктике ужы́ць (вы́карыстаць, скарыста́ць) на пра́ктыцы;

2. (приспособить) прыстасава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распространя́ть несов.

1. (делать доступным, известным) распаўсю́джваць;

распространя́ть уче́ние распаўсю́джваць вучэ́нне;

2. (расширять) пашыра́ць;

распространя́ть де́йствие зако́на пашыра́ць дзе́янне зако́на;

3. (наполнять запахом) напаўня́ць (што чым); распаўсю́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэкрэ́т, ‑а, М ‑рэце, м.

1. Урадавая пастанова па якому‑н. пытанню, якая мае сілу закона; указ, закон. Дэкрэт аб міры. Дэкрэт аб рабочым кантролі.

2. Разм. Дэкрэтны водпуск.

[Лац. decretum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэсарэ́віч, ‑а, м.

У Расіі — афіцыяльны тытул наследніка прастола. // Асоба, якая мела гэты тытул. «З сялян павінна быць сыскана, — загадваў цэсарэвіч Канстанцін, — а ўсю строгасць закона ўскласці на Валадковіча». «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэрпрэта́цыя, ‑і, ж.

Кніжн. Тлумачэнне, раскрыццё сэнсу чаго‑н. Інтэрпрэтацыя закона. Інтэрпрэтацыя тэксту. Інтэрпрэтацыя абрадавага фальклору. // Творчае раскрыццё вобраза або музычнага твора выканаўцам. Янка Купала дасягаў большага майстэрства перакладу, калі спалучаў пераклад з сваёй паэтычнай інтэрпрэтацыяй. Палітыка.

[Ад лац. interpretatio — растлумачванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несоблюде́ние незахава́нне, -ння ср.; (неоконч. действие) незахо́ўванне, -ння ср.; непрытры́мліванне, -ння ср.; (невыполнение) невыкана́нне, -ння ср.; неоконч. невыко́нванне, -ння ср.;

несоблюде́ние поря́дка, чистоты́ незахава́нне пара́дку, чысціні́;

несоблюде́ние пра́вил, зако́на невыкана́нне пра́віл, зако́на; см. соблюде́ние.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)