Verbum

крымча́не, ‑чан; адз. крымчанін, ‑а, м.; крымчанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. крымчанкі, ‑нак; ж.

Жыхары Крыма.

іарда́нцы, ‑аў; адз. іарданец, ‑нца, м.; іарданка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. іарданкі, ‑нак; ж.

Жыхары Іарданіі.

фінля́ндцы, ‑аў; адз. фінляндзец, ‑дца, м.; фінляндка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. фінляндкі, ‑дак; ж.

Жыхары Фінляндыі.

фларэнты́йцы, ‑аў; адз. фларэнтыец, ‑тыйца, м.; фларэнтыйка, ‑і, ДМ ‑тыйцы; мн. фларэнтыйкі, ‑тыек; ж.

Жыхары Фларэнцыі.

падгаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які жыве або знаходзіцца, змяшчаецца каля горада, непадалёку ад горада; прыгарадны. Падгародныя жыхары. Падгародныя калгасы.

нарма́ндцы, ‑аў; адз. нармандзец, ‑дца, м.; нармандка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. нармандкі, ‑дак; ж.

Жыхары Нармандыі — гістарычнай вобласці Францыі.

іудзе́і, ‑яў; адз. іудзей, ‑я, м.; іудзейка, ‑і, ДМ ‑дзейцы; мн. іудзейкі, ‑дзеек; ж.

Першапачаткова жыхары Іудзеі, пазней яўрэі наогул.

прусакі́, ‑оў; адз. прусак, ‑а, м.; прусачка, ‑і, ДМ ‑чцы; мн. прусачкі, ‑чак; ж.

Ураджэнцы або жыхары Прусіі; паўночна-ўсходнія немцы.

селені́ты, ‑аў; адз. селеніт, ‑а, М ‑ніце, м.; селенітка, ‑і, ДМ ‑тцы; мн. селеніткі, ‑так; ж.

У фантастычнай літаратуры — уяўныя жыхары Месяца.

[Ад грэч. selēnē — Месяц.]

ры́мляне, ‑ян; адз. рымлянін, ‑а, м.; рымлянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. рымлянкі, ‑нак; ж.

1. Грамадзяне старажытнай Рымскай дзяржавы.

2. Жыхары горада Рыма.