ла́данны и ла́данавы в разн. знач. ла́данный;

л. дым — ла́данный дым;

л. кедр — ла́данный кедр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыга́ра, -ы, мн. -га́р, ж.

Туга скручанае ў трубку тытунёвае лісце для курэння.

Курыць цыгары.

|| прым. цыга́рны, -ая, -ае.

Ц. дым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазасціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Заслаць чым-н. усё, многае.

П. ложкі.

2. Пакрыць сабою ўсё, многае.

Дым пазасцілаў наваколле.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыме́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -мі́ць; незак.

Дрэнна гарэць, вылучаючы вялікую колькасць дыму; выпускаць дым.

Печка пачала д.

Дровы дымяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дымі́на, ‑ы, ж.

У выразе: у дыміну — тое, што і у дым (гл. дым).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каро́мысел, -сла м.

1. (для ношения вёдер) коромы́сло ср.;

2. (в запряжке) валёк;

◊ дым каро́мыслам — дым коромы́слом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застла́ть сов., в разн. знач. засла́ць, мног. пазасціла́ць;

застла́ть пол ковро́м засла́ць падло́гу дывано́м;

дым застла́л не́бо дым засла́ў не́ба;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клубі́цца, ‑біцца; незак.

Узнімацца, рухацца клубамі ​2. Дым клубіцца. □ Туман, нібы той дым па роўнядзі рачной клубіцца, коціцца. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асмужы́ць сов.

1. затяну́ть мгло́ю;

дым пажа́раў ~жы́ў гарызо́нт — дым пожа́ров затяну́л мгло́ю горизо́нт;

2. (сделать смуглым) опали́ть; обве́трить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыми́ть несов.

1. (испускать дым) дыме́ць;

2. (напускать дыма) дымі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)