Verbum

за́ўтра, прысл.

1. На наступны дзень пасля сягонняшняга.

Паедзем з.

2. у знач. наз., нескл., н. Заўтрашні дзень.

Адкласці на з. (да з.).

Шчаслівае сёння і светлае з.

світа́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак.

1. безас. Пачынаць развіднівацца (аб набліжэнні ўсходу сонца).

Зімой світае позна.

2. Пачынацца, наступаць (пра дзень).

Пасля ночы світае дзень.

днець, дне́е; безас., незак.

Займацца на дзень; світаць.

На дварэ днела.

змары́цца, змару́ся, змо́рышся, змо́рыцца; зак.

Адчуць знямогу, стомленасць.

Змарыўся за дзень.

сло́вам, пабочн. сл.

Карацей кажучы, увогуле.

С., заўтра першы дзень адпачынку.

чацве́р, -вярга́, мн. -вяргі́, -вярго́ў, м.

Чацвёрты (пасля нядзелі) дзень тыдня.

імяні́ны, -нін.

1. Асабістае свята каго-н., якое выпадае на той дзень, калі царква адзначае памяць аднайменнага святога.

І.

Тамары.

2. Дзень нараджэння.

Спраўляць і. (разм.).

|| прым. імяні́нны, -ая, -ае.

І. пірог.

нашвэ́ндацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Пашвэндацца доўга; набадзяцца.

Н. за дзень.

незада́члівы, -ая, -ае (разм.).

Нешчаслівы, няўдачлівы.

Н. дзень.

|| наз. незада́члівасць, -і, ж.

за́гавіны, -він.

У веруючых: апошні дзень перад постам, калі дазваляецца есці скаромнае.