Verbum

аза́ртны, -ая, -ае.

Які робіць што-н. з азартам, гарачы; заўзяты; поўны захаплення.

А. чалавек.

Азартная гульня.

|| наз. аза́ртнасць, -і, ж.

тэ́ніс, -а, м.

Спартыўная гульня з ракеткамі і мячыкам, які перакідваецца цераз сетку, што раздзяляе пляцоўку-корт.

|| прым. тэ́нісны, -ая, -ае.

валейбо́л, -а, м.

Спартыўная гульня ў мяч, які перакідваецца цераз сетку ад адной каманды да другой.

|| прым. валейбо́льны, -ая, -ае.

Валейбольная пляцоўка.

пушбо́л, а, м.

Спартыўная камандная гульня з вялікім скураным мячом, які стараюцца прапіхнуць у вароты праціўніка.

Конны п.

|| прым. пушбо́льны, -ая, -ае.

маўча́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (разм.).

Дзіцячая гульня, у якой прайграе той, хто першым загаворыць.

◊

Гуляць у маўчанку — ухіляцца ад размовы.

тайм, -а, мн. -ы, -аў, м.

У спартыўных гульнях: вызначаны адрэзак часу, на працягу якога ідзе гульня.

Закончыўся першы т. футбольнага матча.

жму́ркі, -рак.

Гульня, у якой адзін з удзельнікаў з завязанымі вачамі ловіць астатніх.

◊

Гуляць у жмуркі — хітраваць, утойваць што-н. ад каго-н.

віктары́на, -ы, мн. -ы, -ры́н, ж.

Гульня ў адказы на пытанні з розных галін ведаў, звычайна аб’яднаных агульнай тэмай.

Літаратурная в.

Музычная в.