увары́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., ува́рыцца; зак.
1. Добра зварыцца.
Грыбы ўварыліся.
2. Паменшыцца ад уварвання.
Мяса ўварылася.
|| незак. ува́рвацца, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грыб, ‑а; мн. грыбы, ‑оў; м.
1. Ніжэйшая бесхларафільная расліна ў выглядзе шапачкі на ножцы. Збіраць грыбы. Марынаваць грыбы. Ядомы грыб. Ядавіты грыб. □ Я люблю хадзіць між хвой, Цешыцца грыбамі. Свірка. На кожным кроку на вочы трапляюць грыбы баравікі, маслякі, бабкі. В. Вольскі. // Цвёрдая нарасць на дрэве; губа, чага. Бярозавы грыб. // перан. Пра тое, што мае форму грыба. Атамны грыб.
2. Ніжэйшы бесхларафільны раслінны мікраарганізм, які выклікае браджэнне, гніенне. Плесневыя грыбы-пеніцылы ідуць на выраб антыбіётыкаў.
3. (звычайна ў спалучэнні са словам «стары»). Разм. пагард. Пра старога чалавека. — Дык навошта я ім там, стары грыб, цяпер спатрэбіўся. Васілевіч.
4. звычайна мн. (грыбы́, ‑оў). Разм. пагард. Губы. Развесіў грыбы.
•••
Воўчыя грыбы — агульная назва неядомых грыбоў.
Паразітныя грыбы — грыбы, якія ў якасці крыніцы жыўлення выкарыстоўваюць жывыя тканкі розных арганізмаў.
Чайны грыб — слізістая плеўка, якая ўтвараецца з мікраарганізмаў і расце на паверхні салодкага чайнага раствору.
Расці як грыбы пасля дажджу гл. расці.
Як грыбоў пасля дажджу — многа каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кашэ́ль, -шаля́, мн. -шалі́, -шалёў, м.
Вялікая кашолка, звычайна з лучыны.
Злажыць сухія грыбы ў к.
◊
Плесці кашалі з лапцямі (разм., неадабр.) — гаварыць без толку, малоць бязглуздзіцу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ржа́ўныя сущ., мн., бот. ржа́вчинные;
○ ~ныя грыбы́ — ржа́вчинные грибы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маладня́к, -у́, м.
1. Маладыя жывёлы, птушкі.
Калгасны м.
2. Малады лес.
Грыбы ў маладняку яшчэ не раслі.
3. Маладыя людзі, моладзь (разм.).
Дарослыя глядзелі, як весяліўся м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мікало́гія, ‑і, ж.
Раздзел батанікі, які вывучае грыбы.
[Ад грэч. mykēs — грыб і logos — вучэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неядо́мы, ‑ая, ‑ае.
Непрыдатны для ежы. Неядомыя грыбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грыбо́вішча, ‑а, ж.
Разм. Месца ў лесе, дзе грыбы вырастаюць сем’ямі. Грыбы па бацькавых грыбовішчах раслі вялікія, з тоўстымі ядранымі каранямі і белыя-белыя, як сыр. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны; зак., што.
Крыху, злёгку высушыць.
П. бялізну.
П. грыбы.
|| незак. падсу́шваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. падсу́шванне, -я, н. і падсу́шка, -і, ДМ -шцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
замарынава́цца, ‑нуецца; зак.
Паддацца марынаванню, зрабіцца марынаваным. Грыбы добра замарынаваліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)