таўсту́ха

‘грыб’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. таўсту́ха таўсту́хі
Р. таўсту́хі таўсту́х
Д. таўсту́се таўсту́хам
В. таўсту́ху таўсту́хі
Т. таўсту́хай
таўсту́хаю		 таўсту́хамі
М. таўсту́се таўсту́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хрыч / ста́рый хрыч бран. стары́ хрэн (грыб);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шампіньён, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ядомы шаравата-белы пласціністы грыб.

|| прым. шампіньённы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шарападо́бны, -ая, -ае.

Які мае выгляд шара.

Шарападобныя бактэрыі.

Ш. грыб.

|| наз. шарападо́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ядо́мы, -ая, -ае.

Прыгодны для спажывання, прыдатны для ежы.

Я. грыб.

|| наз. ядо́масць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

махаві́к², -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Ядомы грыб на тонкай ножцы з жоўта-бурай шапкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эўкарыё́та

‘расліна, грыб, клеткі якіх маюць ядро’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эўкарыё́та эўкарыё́ты
Р. эўкарыё́ты эўкарыё́т
Д. эўкарыё́це эўкарыё́там
В. эўкарыё́ту эўкарыё́ты
Т. эўкарыё́тай
эўкарыё́таю		 эўкарыё́тамі
М. эўкарыё́це эўкарыё́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

валу́й, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Жаўтавата-белага колеру грыб сямейства сыраежкавых з увагнутай ліпкай шапкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваўня́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Пласціністы грыб сямейства сыраежкавых, падобны на рыжык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мухамо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Атрутны грыб з чырвонай або жоўтай шапкай у белыя крапінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)