кнідаспары́дыя
‘паразіт з групы прасцейшых’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кнідаспары́дыя |
кнідаспары́дыі |
| Р. |
кнідаспары́дыі |
кнідаспары́дый |
| Д. |
кнідаспары́дыі |
кнідаспары́дыям |
| В. |
кнідаспары́дыю |
кнідаспары́дыі |
| Т. |
кнідаспары́дыяй кнідаспары́дыяю |
кнідаспары́дыямі |
| М. |
кнідаспары́дыі |
кнідаспары́дыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
піраплазмі́да
‘паразіт з групы прасцейшых’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
піраплазмі́да |
піраплазмі́ды |
| Р. |
піраплазмі́ды |
піраплазмі́д |
| Д. |
піраплазмі́дзе |
піраплазмі́дам |
| В. |
піраплазмі́ду |
піраплазмі́д |
| Т. |
піраплазмі́дай піраплазмі́даю |
піраплазмі́дамі |
| М. |
піраплазмі́дзе |
піраплазмі́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
піраплазмі́да
‘паразіт з групы прасцейшых’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
піраплазмі́да |
піраплазмі́ды |
| Р. |
піраплазмі́ды |
піраплазмі́д |
| Д. |
піраплазмі́дзе |
піраплазмі́дам |
| В. |
піраплазмі́ду |
піраплазмі́ды |
| Т. |
піраплазмі́дай піраплазмі́даю |
піраплазмі́дамі |
| М. |
піраплазмі́дзе |
піраплазмі́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
саркаспары́дыя
‘спаравік з групы прасцейшых’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
саркаспары́дыя |
саркаспары́дыі |
| Р. |
саркаспары́дыі |
саркаспары́дый |
| Д. |
саркаспары́дыі |
саркаспары́дыям |
| В. |
саркаспары́дыю |
саркаспары́дый |
| Т. |
саркаспары́дыяй саркаспары́дыяю |
саркаспары́дыямі |
| М. |
саркаспары́дыі |
саркаспары́дыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
саркаспары́дыя
‘спаравік з групы прасцейшых’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
саркаспары́дыя |
саркаспары́дыі |
| Р. |
саркаспары́дыі |
саркаспары́дый |
| Д. |
саркаспары́дыі |
саркаспары́дыям |
| В. |
саркаспары́дыю |
саркаспары́дыі |
| Т. |
саркаспары́дыяй саркаспары́дыяю |
саркаспары́дыямі |
| М. |
саркаспары́дыі |
саркаспары́дыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мікраспары́дыя
‘унутрыклетачны паразіт з групы прасцейшых’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мікраспары́дыя |
мікраспары́дыі |
| Р. |
мікраспары́дыі |
мікраспары́дый |
| Д. |
мікраспары́дыі |
мікраспары́дыям |
| В. |
мікраспары́дыю |
мікраспары́дый |
| Т. |
мікраспары́дыяй мікраспары́дыяю |
мікраспары́дыямі |
| М. |
мікраспары́дыі |
мікраспары́дыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мікраспары́дыя
‘унутрыклетачны паразіт з групы прасцейшых’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мікраспары́дыя |
мікраспары́дыі |
| Р. |
мікраспары́дыі |
мікраспары́дый |
| Д. |
мікраспары́дыі |
мікраспары́дыям |
| В. |
мікраспары́дыю |
мікраспары́дыі |
| Т. |
мікраспары́дыяй мікраспары́дыяю |
мікраспары́дыямі |
| М. |
мікраспары́дыі |
мікраспары́дыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
падгру́па, -ы, мн. -ы, -ру́п, ж.
Падраздзяленне, частка групы.
|| прым. падгрупавы́, -а́я, -о́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыапулі́да
‘марская жывёла з групы ніжэйшых чарвякоў’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыапулі́да |
прыапулі́ды |
| Р. |
прыапулі́ды |
прыапулі́д |
| Д. |
прыапулі́дзе |
прыапулі́дам |
| В. |
прыапулі́ду |
прыапулі́д |
| Т. |
прыапулі́дай прыапулі́даю |
прыапулі́дамі |
| М. |
прыапулі́дзе |
прыапулі́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
нефарма́л, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).
Член нефармальнай, афіцыйна не зацверджанай арганізацыі, групы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)