звадкава́ны, -ая, -ае (спец.).

Ператвораны ў вадкі стан.

З. газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

веселя́щий

1. прич. які́ (што) весялі́ць;

2. / веселя́щий газ хим. вясе́лячы газ.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацэтыле́н, -у, м.

Бясколерны гаручы газ, злучэнне вугляроду з вадародам.

|| прым. ацэтыле́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

газооби́льный бага́ты га́зам (на газ).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гару́чы горю́чий;

г. газ — горю́чий газ;

г. матэрыя́л — горю́чий материа́л;

◊ ~чыя сла́нцы — горю́чие сла́нцы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грыму́чы грему́чий;

○ г. газ — грему́чий газ;

~чая змяя́ — грему́чая змея́;

~чая ртуць — грему́чая ртуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

светя́щийся

1. прич. які́ (што) све́ціцца;

2. прил. святлі́вы;

светя́щийся газ святлі́вы газ.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ге́лій, -ю, м.

Хімічны элемент, інертны газ — самы лёгкі пасля вадароду.

|| прым. ге́ліевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фтор, -у, м.

Хімічны элемент, бледнажоўты газ з рэзкім ядавітым пахам.

|| прым. фто́рысты, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вясе́лячы (газ) ’закіс азоту, які ап’яняе чалавека’ (БРС). Запазычанне (калька) з рус. веселящий (газ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)