военте́хник (вое́нный те́хник) ваентэ́хнік, -ка м. (вае́нны тэ́хнік).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

военфе́льдшер (вое́нный фе́льдшер) ваенфе́льчар, -ра м. (вае́нны фе́льчар).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

военюри́ст (вое́нный юри́ст) вае́нюрыст, -та м. (вае́нны юры́ст).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

военмо́р (вое́нный моря́к) разг. ваенма́р, -ра м. (вае́нны мара́к).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэўваенсаве́т м., ист. (рэвалюцы́йны вае́нны саве́т) реввоенсове́т (революцио́нный вое́нный сове́т)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

райвоенкома́т (райо́нный вое́нный комиссариа́т) райваенкама́т, -та м. (раённы вае́нны камісарыя́т).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

реввоенсове́т (революцио́нный вое́нный сове́т) рэўваенсаве́т, -та м. (рэвалюцы́йны вае́нны саве́т).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вае́нны

1. прил., в разн. знач. вое́нный;

в. час — вое́нное вре́мя;

~ннае стано́вішча — вое́нное положе́ние;

~нная слу́жба — вое́нная слу́жба;

~нная акадэ́мія — вое́нная акаде́мия;

2. в знач. сущ. вое́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вайско́вы

1. прил. (относящийся к организации армии) войсково́й;

~вае злучэ́нне — войсково́е соедине́ние;

2. прил. вое́нный;

~вая фо́рма — вое́нная фо́рма;

~вая спра́ва — вое́нное де́ло;

3. в знач. сущ. вое́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

комиссариа́т камісарыя́т, -та м.;

вое́нный комиссариа́т вае́нны камісарыя́т;

наро́дный комиссариа́т ист. наро́дны камісарыя́т;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)