Verbum

абжа́ць, абажну́, абажне́ш, абажне́; абажнём, абажняце́, абажну́ць; абажні́; абжа́ты; зак., што.

Зжаць што-н. вакол чаго-н.

А. траву вакол дрэва.

|| незак. абжына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абжы́н, -у, м. і абжына́нне, -я, н.

бязлю́ддзе, -я, н.

Адсутнасць людзей або недахоп патрэбных людзей.

Трывожнае б.

Вакол б.

німб, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Сімвал святасці — ззянне ў выглядзе круга вакол галавы (на іконах, карцінах рэлігійнага зместу).

2. перан. Атмасфера славы, поспеху вакол каго-, чаго-н.

Н. славы.

|| прым. ні́мбавы, -ая, -ае.

плюшч, -у́, м.

Паўзучая расліна, якая абвіваецца вакол сваёй апоры.

|| прым. плю́шчавы, -ая, -ае.

абматы́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Узрыхліць матыкай зямлю вакол чаго-н.

А. бульбу.

паво́йны, -ая, -ае.

Які пры росце чапляецца за што-н., абвіваецца вакол чаго-н.

Павойныя расліны.

прыса́ды, -са́д.

Дрэвы, пасаджаныя вакол, каля чаго-н. (дарогі, вуліцы, будынка і пад.).

Шлях абрамлялі бярозавыя п.

абкасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак.

1. што. Скасіць траву вакол чаго-н.

А. траву вакол дрэў.

2. што. Скасіць усё, пакасіць.

А. лугі.

А. балота.

3. каго. Апярэдзіць, перамагчы ў касьбе.

Хто каго абкосіць.

|| незак. абко́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абко́шванне, -я, н.

вако́льны, -ая, -ае.

1. Размешчаны вакол.

Вакольныя нівы.

2. Які ляжыць у баку ад самага кароткага шляху.

Вакольная дарога.