Verbum

цукрава́рства, ‑а, н.

Вытворчасць цукру з цукровых буракоў, трыснягу і пад.

буракапад’ёмнік, ‑а, м.

Навясная сельскагаспадарчая прылада для падкопвання цукровых буракоў (пры ўборцы).

буракасе́янне, ‑я, н.

Сяўба буракоў у прамысловых мэтах. Паліўпое буракасеянне. Раёны буракасеяння.

буракакапа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для копкі буракоў.

буракамы́йка, ‑і, ДМ ‑мыйцы; Р мн. ‑мыек; ж.

Прыстасаванне для мыцця буракоў.

буракаўбо́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да ўборкі буракоў. Буракаўборачныя работы. Буракаўборачны камбайн.

наабмыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Абмыць вялікую колькасць чаго‑н. Наабмываць буракоў.

сцеблава́нне, ‑я, н.

Спец. З’яўленне ў караняплодаў насенных парасткаў, кветаносных сцёблаў. Сцеблаванне буракоў.

сарцаві́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сарцавіны. Сарцавінная частка плода. Сарцавінная гніль буракоў.

наабцярэ́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Абцерабіць вялікую колькасць чаго‑н. Наабцярэбліваць вецця. Наабцярэбліваць буракоў.