Verbum

рассы́пісты, -ая, -ае.

Які лёгка рассыпаецца на крупінкі, крошкі.

Рассыпістая бульба.

|| наз. рассы́пістасць, -і, ж.

скараспе́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

Скараспелы плод, агародніна.

Бульба-с.

абіра́ны, -ая, -ае.

1. Ачышчаны ад лупін.

Абіраная бульба.

2. Зняты з дрэва.

Абіраныя яблыкі.

адвары́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ва́рыцца; зак.

Зварыцца.

Бульба адварылася.

|| незак. адва́рвацца, -аецца.

шалупа́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -па́ек, ж.

Тое, што і шалупіна.

Бульба з шалупайкамі.

зарадзі́ць³, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ро́дзіць; зак. (разм.).

Урадзіць, даць багаты ураджай.

Бульба ў гэтым годзе зарадзіла.

ва́раны, -ая, -ае.

Прыгатаваны пры дапамозе варкі.

Вараная бульба.

◊

Ні печаны ні вараны (разм., неадабр.) — пра бесхарактарнага, нічым не адметнага чалавека.

цёрла, -а, мн. -ы, -аў, н.

Іліняная пасудзіна, у якой труць мак, таўкуць бульбу і пад.

У цёрле стаяла недатоўчаная бульба.

прымёрзлы, -ая, -ае.

1. Які прыстаў да чаго-н. пад уздзеяннем марозу.

Прымёрзлая да зямлі плашка.

2. Трохі замёрзлы, падмёрзлы.

Прымёрзлая бульба.