Verbum

буды́ніна, -ы, мн. -ы, -нін, ж. (разм.).

Тое, што і будынак.

Б. ў адзін паверх.

мэ́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Муніцыпальнае ўпраўленне, а таксама будынак, дзе знаходзіцца гэта ўпраўленне.

небаскро́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вельмі высокі шматпавярховы будынак; хмарачос.

|| прым. небаскро́бны, -ая, -ае.

давае́нны, -ая, -ае.

Які існаваў ці з’явіўся да вайны.

Д. будынак.

Д. ўзровень развіцця прамысловасці.

збудава́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Будынак, пабудова (рознага віду і прызначэння).

Спартыўнае з.

Гідратэхнічныя збудаванні.

пікетава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.

Выстаўляць пікеты (у 2 знач.).

П. міністэрскі будынак.

дварэ́ц, -рца́, мн. -рцы́, -рцо́ў, м.

Будынак, у якім пражывае манарх са сваёй сям’ёй, а таксама вялікі і прыгожы па архітэктуры будынак наогул; палац.

Мармуровыя дварцы Венецыі.

|| прым. дварцо́вы, -ая, -ае.

○

Дварцовы пераварот — змена манарха прыдворнай знаццю без удзелу народных грамадскіх мас.

імшы́ць, -шу́, -шы́ш, -шы́ць; -шы́м, -шыце́, -ша́ць; незак., што.

Перакладваць мохам бярвёны, ставячы цёплы будынак.

І. зруб.

мурава́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Будынак з каменю або цэглы.

Увесь век пражыў у мураванцы.