ляту́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (разм.).

1. Кароткая вытворчая нарада для вырашэння неадкладных пытанняў.

Сабрацца на лятучку.

2. Аператыўны атрад, брыгада для хуткага перамяшчэння з месца на месца пры дапамозе лёгкага віду транспарту.

Рамонтная л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вышкаманта́жны, ‑ая, ‑ае.

Які займаецца мантажом вышак. Вышкамантажная брыгада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трусаво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і трусагадоўчы. Трусаводчая брыгада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правадні́к¹, -а́, мн. -і, -о́ў, м.

1. Той, хто паказвае дарогу.

Адправіцца ў дарогу з правадніком.

2. Чыгуначны служачы, які суправаджае вагон.

Брыгада праваднікоў.

3. Спецыяліст, які працуе са службовым сабакам.

П. з вышуковым сабакам.

|| ж. правадні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

горнапрахо́дчы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з праходкай горных вырабатак. Горнапраходчая брыгада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паляво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паляводства. Паляводчая брыгада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сама́ншчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца вырабам саману. Брыгада саманшчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скорапрахо́дчык, ‑а, м.

Рабочы, які вядзе праходку паскораным метадам. Брыгада скорапраходчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каўчукаво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каўчукаводства, звязаны з ім. Каўчукаводчая брыгада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

качага́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да качагара, качагаркі. Качагарная брыгада. Качагарнае аддзяленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)