ура́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да урану; які складаецца з урану, які змяшчае ў сабе уран. Уранавая руда, Уранавае радовішча. Уранавыя мінералы. // Атрыманы з урану і яго злучэнняў. Уранавыя сплавы.
•••
Уранавая бомба — атамная бомба, у якой ядзерным зарадам з’яўляюцца ізатопы урану.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глыбі́нны в разн. знач. глуби́нный;
~нныя паро́ды зямно́й кары́ — глуби́нные поро́ды земно́й коры́;
~нная бо́мба — глуби́нная бо́мба;
~нная ло́ўля ры́бы — глуби́нный лов ры́бы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
электро́нны 1, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да электрона 1; які складаецца з электронаў. Электронны прамень. Электронны паток. Электронная тэорыя.
2. Заснаваны на выкарыстанні ўласцівасцей электрона. Электронны мікраскоп.
•••
Электронная лямпа гл. лямпа.
электро́нны 2, ‑ая, ‑ае.
Зроблены з электрону 2 (у 1 знач.), з электронам.
•••
Электронная бомба — запальная бомба, у якой тэрмітнай масай з’яўляецца электрон 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́там, -а, мн. -ы, -аў, м.
Найдрабнейшая часцінка хімічнага элемента, якая захоўвае яго ўласцівасці і складаецца з ядра і электронаў.
А. кіслароду.
Расшчапленне атама.
|| прым. а́тамны, -ая, -ае і атама́рны, -ая, -ае.
Атамная вага.
Атамная энергія.
Атамная бомба.
Атамная электрастанцыя.
Атамнае ядро.
Атамарны кісларод.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аско́лачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да асколка. Асколачная рана. // Які разрываецца на шматлікія асколкі, разлічаны на паражэнне асколкамі. Асколачная граната. Бомба асколачнага дзеяння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фуга́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да фугаса. Снарады фугаснага дзеяння.
2. Які дзейнічае сілай газаў, што ўтвараюцца пры выбуху. Фугасная бомба. Фугасны снарад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́тамны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да атама. Атамная энергія. Атамны век. Атамная маса. Атамнае ядро. // Які адносіцца да выкарыстання атамнай энергіі. Атамная электрастанцыя. Атамная фізіка. Атамны ледакол. Атамны рэактар. Атамная вайна, зброя, бомба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
завішча́ць і завішчэ́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.
Пачаць вішчаць. // Віскнуць, правішчаць, правішчэць. — Засада! — вырываючыся з нечаканых абдымкаў, завішчаў Селівон у дзікай роспачы. Паслядовіч. Святлана пачула, як прарэзліва, да болю ў вушах завішчэла бомба. Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вадаро́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вадароду. Вадародныя іёны. // У якім адной з састаўных частак з’яўляецца вадарод. Вадародныя злучэнні. // Які характарызуецца выдзяленнем, утварэннем вадароду. Вадароднае браджэнне.
•••
Вадародная бомба — разнавіднасць атамнай бомбы, дзеянне якой заснавана на выкарыстанні ядзернай энергіі атамаў вадароду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фуга́с, ‑а, м.
1. Зарад выбуховага рэчыва, які закладваецца ў зямлю або пад вадой і ўзрываецца пры праходжанні праціўніка ў гэтым месцы. Танк падарваўся на закладзеным фугасе. Лынькоў.
2. Разм. Фугасная бомба. Хваля за хваляй наплывалі «юнкерсы» і «месеры». Разам з фугасамі скідвалі бак з бензінам. «Звязда».
[Фр. fougasse ад лац. focus — агонь.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)