Verbum

ды́мка, -і, ДМ -мцы, ж.

Лёгкая павалока з дыму, туману.

Бераг хаваўся ў дымцы.

спу́сцісты, -ая, -ае.

Які паступова спускаецца; пакаты, не круты.

С. бераг.

|| наз. спу́сцістасць, -і, ж.

спа́дзісты, -ая, -ае.

Які паступова паніжаецца, мае схіл.

С. бераг.

Спадзістая гара.

|| наз. спа́дзістасць, -і, ж.

забало́ціцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ціцца; зак.

Ператварыцца ў балота.

Бераг забалоціўся.

|| незак. забало́чвацца, -аецца.

наго́рны, -ая, -ае.

1. Горны, які знаходзіцца ў гарах.

Н. ручай.

2. Гарысты, высокі.

Н. бераг ракі.

імшы́сты, -ая, -ае.

1. Парослы мохам.

І. бераг.

2. Падобны на мох.

Імшыстая трава.

|| наз. імшы́стасць, -і, ж.

брыз, -у, м.

Слабы вецер, які дзьме днём з мора на бераг, а ноччу — з берага на мора.

абта́лы, -ая, -ае.

Які абтаў, вызваліўся ад лёду, снегу (зверху, па краях) у выніку яго раставання.

А. бераг ракі.