ю́ношество юна́цтва, -ва ср.; (о молодёжи) мо́ладзь;

го́ды ю́ношества гады́ юна́цтва;

белору́сское ю́ношество белару́ская мо́ладзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паэ́зія, -і, ж.

1. Славесная мастацкая творчасць, пераважна вершаваная.

2. Творы, напісаныя вершаванай мовай.

П. і проза.

Рамантычная п.

Беларуская п.

3. перан., чаго. Што-н. прыгожае, велічнае, узвышанае, што хвалюе, уздзейнічае на пачуцці.

Краявіды, поўныя паэзіі.

|| прым. паэты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

белару́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белару́скі белару́ская белару́скае белару́скія
Р. белару́скага белару́скай
белару́скае		 белару́скага белару́скіх
Д. белару́скаму белару́скай белару́скаму белару́скім
В. белару́скі (неадуш.)
белару́скага (адуш.)		 белару́скую белару́скае белару́скія (неадуш.)
белару́скіх (адуш.)
Т. белару́скім белару́скай
белару́скаю		 белару́скім белару́скімі
М. белару́скім белару́скай белару́скім белару́скіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дакастры́чніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў Вялікай Кастрычніцкай сацыялістычнай рэвалюцыі. Беларуская дакастрычніцкая праза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беларускамо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы асяроддзю, дзе ўжываецца беларуская мова. Данесці да беларускамоўнага чытача хараство рускай паэзіі. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фанало́гія, ‑і, ж.

1. Раздзел мовазнаўства, які вывучае сістэму фанем.

2. Сістэма фанем у мове. Беларуская фаналогія.

[Ад грэч. phōnē — гук і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арфаэ́пія, ‑і, ж.

Сістэма правіл, якія вызначаюць правільнае літаратурнае вымаўленне. Пытанні арфаэпіі. Беларуская літаратурная арфаэпія. // Ступень засваення правіл вымаўлення.

[Ад грэч. orthos — правільны і epos — мова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ідыяма́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Вучэнне аб ідыёмах. Займацца ідыяматыкай.

2. Сукупнасць ідыём якой‑н. мовы. Беларуская ідыяматыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камедыягра́фія, ‑і, ж.

1. Камедыйнае пісьменніцкае мастацтва. Задачы камедыяграфіі.

2. зб. Сукупнасць камедыйных твораў пісьменніка, народа, пэўнай эпохі. Беларуская камедыяграфія. Савецкая камедыяграфія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́жань, -жня, мн. -жні, -жняў, м.

1. Старая беларуская і руская мера даўжыні, роўная 3 аршынам (2,13 м).

2. Колькасць чаго-н., роўная гэтай меры.

Тры сажні дроў.

3. Прылада для абмервання зямельных участкаў.

Памераць прысядзібны надзел сажнем.

◊

Касы сажань у плячах — пра шырокага ў плячах, высокага чалавека.

|| прым. сажнёвы, -ая, -ае.

Сажнёвыя крокі (вельмі вялікія).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)