кулі́к, ‑а, м.

Невялікая балотная птушка з доўгімі нагамі і доўгай дзюбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чы́на, ‑ы, ж.

Адна- або шматгадовая травяністая кармавая балотная расліна сямейства бабовых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бака́с, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Балотная птушка сямейства бакасіных, якая ў палёце ваганнем пер’я ўтварае гукі, падобныя на бляянне баранчыка.

|| прым. бакасі́ны, -ая, -ае і бакасо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буга́й, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

1. Тое, што і бык¹ (у 1 знач.).

2. Начная балотная птушка сямейства чапляў, якая, апусціўшы дзюбу ў ваду, утварае гукі, падобныя да рову быка¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рася́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Травяністая балотная насякомаедная расліна сямейства расянкавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руда́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Разм. Балотная рыжая вада. Дзе-нідзе паміж травы рдзелася мутна-меднага колеру балотная рудаўка, якая пазірала ўверх, нібы аграмаднае мёртвае вока. Бядуля. Не ты, а я ў балоце Ляжаў асенняй золлю, У ледзяной рудаўцы, Скалелы да касцей. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрэлкалі́ст, ‑у, М ‑сце, м.

Шматгадовая балотная або водная травяністая расліна сямейства шальнікавых з белымі кветкамі і стрэлападобным лісцем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыснёг, -нягу́, мн. -нягі́, -няго́ў, м.

Вадзяная ці балотная шматгадовая расліна сямейства злакаў з каленчатым цвёрдым сцяблом і раскідзістай мяцёлкай.

○

Цукровы трыснёг — трапічная ці субтрапічная расліна сямейства злакаў, з соку якой здабываецца цукар.

|| прым. трысняго́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суса́к, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая вадзяная ці балотная расліна сямейства сусаковых з парасонападобным суквеццем, з лісця якой плятуць кашы, маты і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

багно́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Шматгадовая нізкарослая балотная расліна сямейства багноўкавых з прадаўгаватым лісцем і дробнымі цёмна-чырвонымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)