сбра́сыватель техн. скіда́льнік, -ка м.;

автомати́ческий сбра́сыватель аўтаматы́чны скіда́льнік;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

радыёко́мпас, ‑а, м.

Радыёнавігацыйная прылада для вызначэння курсу самалёта ці карабля; аўтаматычны радыёпеленгатар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бра́ўнінг, ‑а, м.

Аўтаматычны пісталет асобай сістэмы. Нявідны выхапіў браўнінг і выстраліў не цэлячыся. Колас.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сейсмагра́ма, ‑ы ж.

Аўтаматычны запіс пры дапамозе сейсмографа ваганняў зямной кары; стужка з такім запісам.

[Ад грэч. seismós — ваганне, землетрасенне і gramma — запіс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сігналіза́тар, ‑а, м.

Прылада для сігналізацыі; частка прылады, прызначаная для сігналізацыі. Аўтаматычны сігналізатар. Пажарны сігналізатар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цестаме́с, ‑а, м.

Апарат для замешвання цеста. Аўтаматычны цестамес. Механічны цестамес. // Рабочы, які замешвае цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

строп², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прылада з каната або троса для захопу і падвешвання грузу да крука, скабы або чалавека, грузу да купала парашута, гандолы да дырыжабля, аэрастата.

Аўтаматычны с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фотаста́т, ‑а, М ‑стане, м.

Спец. Аўтаматычны апарат для капіравання дакументаў, малюнкаў, чарцяжоў, тэкстаў і пад. фатаграфічным спосабам.

[Ад грэч. phos, phōtós — святло і statos — нерухомы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вузлавяза́льнік, ‑а, м.

Спец. У тэкстыльнай вытворчасці — прыстасаванне, пры дапамозе якога звязваюцца канцы нітак на месцы разрыву. Аўтаматычны вузлавязальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэле́, нескл., н.

Аўтаматычны прыбор, што замыкае або размыкае электрычны ланцуг пры пэўных умовах, на якія гэты прыбор павінен рэагаваць.

[Фр. relais.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)