самазма́зачны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: самазмазачны падшыпнік — падшыпнік, які змазваецца аўтаматычна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саманавуча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які ўдасканальваецца аўтаматычна ў працэсе саманавучання. Саманавучальная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самарэгістру́ючы, ‑ая, ‑ае.

Які аўтаматычна рэгіструе паказанні чаго‑н. Самарэгіструючы прыбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самарэгулю́ючы, ‑ая, ‑ае.

Які аўтаматычна рэгулюе сваю работу (пра механізм, машыну).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтато́рмаз, ‑а, м.

Тормаз, які аўтаматычна ўступае ў дзеянне пры разрыве поезда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самападава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які падае што‑н. аўтаматычна (пра механізмы). Самападавальны транспарцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самапі́сны, ‑ая, ‑ае.

Які аўтаматычна робіць запіс якіх‑н. паказчыкаў. Самапісны механізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параразмеркава́льнік, ‑а, м.

Механізм, які аўтаматычна размяркоўвае пару ​2 ў цыліндрах паравога рухавіка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адо́граф, ‑а, м.

Электранавігацыйны прыбор, які аўтаматычна прачэрчвае на карце шлях, што праходзіць карабель.

[Грэч. (h)odos — дарога і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаскі́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Жняярка, якая аўтаматычна скідае нажатае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)