ху́нта, -ы, ДМ -нце, мн. -ы, хунт і -аў, ж.

1. У Іспаніі і краінах Лацінскай Амерыкі: назва розных аб’яднанняў, груповак, саюзаў.

2. Ваенная рэакцыйная тэрарыстычная групоўка, якая захапіла ўладу і ўстанавіла тэрарыстычную дыкгатуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эскімо́сы, -аў, адз. -мо́с, -а, м.

Народ, які складае карэннае насельніцтва тэрыторыі ад Грэнландыі, палярнага ўзбярэжжа Паўночнай Амерыкі да ўсходняга краю Чукоткі.

|| ж. эскімо́ска, -і, ДМ -мо́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. эскімо́скі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ке́чуа, нескл., м.

Самы буйны з сучасных індзейскіх народаў, які складае значную частку насельніцтва Паўднёвай Амерыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́нцыя, ‑і, ж.

1. Мера вагі ў Старажытным Рыме, а таксама ў сучаснай Англіі і шэрагу краін Лацінскай Амерыкі.

2. Адзінка аптэкарскай вагі (у Расіі роўная 29,86 г), якая выкарыстоўвалася да ўвядзення метрычнай сістэмы.

3. Назва розных старадаўніх залатых манет у некаторых краінах Еўропы і Лацінскай Амерыкі.

[Лац. uncia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амерыка́нцы, ‑аў; адз. амерыканец, ‑нца, м.; амерыканка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. амерыканкі, ‑нак; ж.

Насельніцтва Злучаных Штатаў Амерыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пеана́ж, ‑у, м.

Сістэма кабальнай, напаўпрыгонніцкай залежнасці селяніна, парабка ад землекарыстальніка ў краінах Лацінскай Амерыкі і паўднёвых штатах ЗША.

[Фр. péonage ад ісп. peón — падзёншчык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́хад, -у, М -дзе, м.

1. Адзін з чатырох бакоў свету і напрамак, процілеглы ўсходу; частка гарызонту, дзе заходзіць сонца.

2. Мясцовасць, размешчаная ў гэтым напрамку, а таксама («З» вялікае) краіны Заходняй Еўропы і Амерыкі.

Мастацтва Захаду.

|| прым. захо́дні, -яя, -яе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канфідэнцыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не падлягае агалашэнню; даверны, сакрэтны. Ужо адбылося некалькі канфідэнцыяльных сустрэч з прадстаўнікамі цэнтральнага кіраўніцтва прафсаюзаў Амерыкі. Лынькоў.

[Ад лац. confidentia — давер’е.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапі́р, ‑а, м.

Буйная няпарнакапытная млекакормячая жывёліна трапічных лясоў Амерыкі і паўднёва-ўсходняй Азіі з выцягнутымі ў невялікі хобат верхняй губой і носам.

[Бразільскае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вігва́м ’жыллё індзейцаў Паўночнай Амерыкі з вецця, кары і скур’ (КТС, БРС). Запазычана праз рус. мову з а.-англ. wigwam (< алгонкінск. wēkou‑om‑ut ’у сваім доме’; параўн. Скіт, 610; Шанскі, 1, В, 92).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)