ададра́цца, аддзярэцца; зак.

Аддзяліцца ад чаго‑н., адарвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпаро́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -по́рацца; зак.

Адарвацца, аддзяліцца па лініі шва (пра што-н. прышытае).

Адпароўся каўнер.

|| незак. адпо́рвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмата́цца, ‑аецца; зак.

Размотваючыся, аслабнуць або аддзяліцца. Вяроўка адматалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́рыцца, ‑рыцца; зак.

Адстаць, аддзяліцца пад уздзеяннем пары, цеплыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпле́сціся, ‑пляцецца; ‑плятуцца; зак.

Аддзяліцца ад чаго‑н. сплеценага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отпа́сть сов.

1. адпа́сці, мног. паадпада́ць;

2. перен. адлучы́цца, аддзялі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скало́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., ско́лецца; зак.

Аддзяліцца, адпасці пры ўдары (пра слой, кавалак чаго-н.).

Лёд лёгка скалоўся.

|| незак. ско́лвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пааддзяля́цца, ‑яецца; ‑яемся, ‑яецеся, ‑яюцца; зак.

Аддзяліцца — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсялі́цца, ‑сялюся, ‑селішся, ‑селіцца; зак.

Аддзяліцца, пасяліўшыся на новым месцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчляні́цца, ‑ніцца; зак.

Аддзяліцца ад чаго‑н., выдзеліцца з цэлага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)