Verbum

кансо́ль, -і, мн. -і, -ей, ж. (спец.).

Выступ у сцяне для падтрымкі некаторых частак будынка (карніза, балкона і інш.) або для ўстаноўкі на ім скульптур.

|| прым. кансо́льны, -ая, -ае.

кары́чневы, -ая, -ае.

1. Цёмны, буравата-жоўты (колеру жолуда або карыцы).

Карычневае паліто.

2. у знач. наз. кары́чневыя, -ых. Аб людзях, групах людзей, арганізацыях, блізкіх да фашызму, фашысцкай ідэалогіі.

каўчу́к, -у́, м.

Эластычнае рэчыва, якое здабываецца з млечнага соку некаторых трапічных раслін або штучным спосабам і выкарыстоўваецца для вырабу гумы.

Натуральны к.

Сінтэтычны к.

|| прым. каўчу́кавы, -ая, -ае.

зва́жыць¹, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., каго-што.

Вызначыць вагу каго-, чаго-н. або адважыць пэўную колькасць чаго-н.

З. тавар.

З. паўкілаграма цукру.

|| звар. зва́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца.

кало́к, калка́, мн. калкі́, калко́ў, м.

1. гл. кол.

2. Драўляны або металічны шпянёк для нацягвання струн у музычных інструментах.

Скрыпічныя калкі.

|| памянш. кало́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

вы́скрабці, -бу, -беш, -бе; -бі; -бены; зак., што.

Скрабучы, ачысціць або выдаліць.

В. патэльню.

В. рэшткі кашы з каструлі.

|| незак. выскраба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выскрэ́бваць, -аю, -аеш, -ае.

галоўнакама́ндуючы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Асоба, якая ўзначальвае ўзброеныя сілы дзяржавы або асобныя віды ці частку ўзброеных сіл.

○

Вярхоўны Галоўнакамандуючы — начальнік усіх узброеных сіл дзяржавы ў час вайны.

блок¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Прасцейшае прыстасаванне для падняцця грузаў у выглядзе кола з жолабам, цераз якое перакінуты вяроўка, канат або ланцуг.

|| прым. бло́чны, -ая, -ае.

Б. канат.

брудэрша́фт, -а, м.

У выразе: піць брудэршафт або на брудэршафт з кім — трымаючы чаркі ў скрыжаваных руках і чокаючыся, выпіць у знак замацавання сяброўства і права звяртацца на «ты».

бу́лькаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Утвараць гукі, падобныя на тыя, якія бываюць пры кіпенні або пераліванні вады.

Булькае ручай.

|| аднакр. бу́лькнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. бу́льканне, -я, н.