суме́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сумеснага; сумеснае ажыццяўленне чаго‑н. Сумеснасць дзеянняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапі́льшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца тапленнем чаго‑н. Тапільшчык воску.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлефаніза́цыя, ‑і, ж.

Забеспячэнне чаго‑н. тэлефонам, тэлефоннай сувяззю. Тэлефанізацыя сяла,.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убудава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Пабудаваць, збудаваць унутры чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ува́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для ўваркі чаго‑н. Уварачны пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удзе́льнасць, ‑і, ж.

Удзел у чым‑н., дачыненне да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уманці́равацца, ‑руецца; зак.

Змясціцца ўнутры, злучыцца з астатнімі часткамі чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фэ, выкл.

Ужываецца для выражэння агіды да чаго‑н. непрыемнага, брыдкага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для чэрпання чаго‑н. Чарпальныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксцэ́рпцыя, ‑і, ж.

Выбарка чаго‑н. з тэксту. Эксцэрпцыя назыўных сказаў.

[Ад лац. excerptio — выбіранне, выбарка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)