уго́длівы, -ая, -ае.

Празмерна паслужлівы, ліслівы, дагодлівы.

У. чалавек.

|| наз. уго́длівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удзевяцёх, прысл.

У колькасці дзевяці чалавек (толькі пра мужчын ці толькі пра жанчын).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удзесяцёх, прысл.

У колькасці дзесяці чалавек (толькі пра мужчын ці толькі пра жанчын).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недаро́стак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Чалавек, які не дасягнуў паўналецця; падлетак.

2. Чалавек, жывёла або расліна нізкага росту.

Дзяўчынка-н. Бярозкі-недаросткі.

3. перан. Той, хто не дасягнуў грамадскай, інтэлектуальнай сталасці.

Палітычныя недаросткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недарэ́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -рэ́цы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -рэ́к і -аў (разм.).

1. Някемлівы, няўмелы, адсталы чалавек.

2. Тое, што і няўклюда.

3. Слабы, хваравіты чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

легкаду́м, ‑а, м.

Разм. Чалавек, які дзейнічае легкадумна. Калі чалавек просіць падумаць, значыцца ён не проста які шалапут, легкадум, а чалавек сур’ёзны. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меланхо́лік, ‑а, м.

1. Чалавек меланхалічнага тэмпераменту.

2. Чалавек, схільны да меланхоліі (у 1 знач.).

3. Чалавек, хворы на меланхолію (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здравомы́слящий прил. разва́жны, разу́мны; з цвяро́зым ро́зумам;

здравомы́слящий челове́к чалаве́к цвяро́зага ро́зуму.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

первобы́тный прям., перен. першабы́тны;

первобы́тный челове́к першабы́тны чалаве́к;

первобы́тное о́бщество першабы́тнае грама́дства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хара́ктерный разг. з хара́ктарам; хара́ктарны;

челове́к он хара́ктерный чалаве́к ён з хара́ктарам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)