эрудзі́раваны, -ая, -ае.

Дасведчаны, які валодае эрудыцыяй.

Э. чалавек.

|| наз. эрудзі́раванасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)