Verbum

анлайнавы слоўнік

акушэ́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Асоба сярэдняга медыцынскага персаналу, спецыялістка па акушэрстве (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сле́дчы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

1. гл. следства.

2. Службовая асоба, якая вядзе следства.

|| прым. сле́дчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напе́рснік², -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Блізкая асоба, якой давяраюць свае тайны.

|| ж. напе́рсніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пратэжэ́, нескл., м. і ж., каго або чый (кніжн.).

Асоба, якая карыстаецца чыёй-н. пратэкцыяй.

Гэты юнак — ваш п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

должностно́й службо́вы;

должностно́е лицо́ службо́вая асо́ба;

должностно́е поруче́ние службо́вае даручэ́нне;

должностно́е преступле́ние службо́вае злачы́нства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приближённый^I

1. прил. прыблі́жаны, блі́зкі;

2. м., сущ. прыблі́жаны, -нага м., блі́зкая асо́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вэксаледа́вец, ‑даўца, м.

Асоба, якая дае вэксаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цітрава́льшчык, ‑а, м.

Асоба, якая займаецца цітраваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казначэ́й, ‑я, м.

1. Асоба, якая ведае грашамі і каштоўнасцямі ўстановы, арганізацыі і захоўвае іх. Казначэй мясцовага камітэта.

2. У вайсковых часцях — асоба, якая ведае прыёмам, захаваннем і выдачай грашовага, рэчавага і тэхнічнага забеспячэння.

3. Асоба, якая загадвала казначэйствам у дарэвалюцыйнай Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магістра́т

‘прадстаўнік вышэйшай улады ў Старажытным Рыме; судовая або паліцэйская службовая асоба ў некаторых краінах’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)