Verbum

пападця́гваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Падцягнуць усіх, многіх ці ўсё, многае.

П. папружкі.

праму́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго (што).

Падвергнуць мучэнням на працягу якога-н. часу.

дапы́тваны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. (спец.).

Той, у каго робяць допыт.

Д. аказаўся невінаваты.

даражэ́нькі, -ага, мн. -ія, -іх, м.

Форма ветлівага звароту да каго-н.

Пачытай, д., яшчэ.

чос, -у, м.

У выразе: даць (задаць) чосу (разм.) — прабраць каго-н. за што-н.

экрані́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Зрабіць (рабіць) экраніраванне.

эмансіпі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго-што (кніжн.).

Правесці (праводзіць) эмансіпацыю.

разгалёкацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Раскрычацца, звычайна завучы каго-н.

Разгалёкаліся дзеці ў лесе.

разгняві́ць, -няўлю́, -няві́ш, -няві́ць; -няві́м, -невіце́, -нявя́ць; зак., каго-што.

Давесці да стану моцнага гневу.

раз’яры́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, -рыце́, -ра́ць; раз’я́раны; зак., каго.

Прывесці ў ярасць.

Р. звера.