наваражы́ць, ‑ражу, ‑рожыш, ‑рожыць; зак., што і чаго.

Разм. Варожачы, прадказаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Выараць вялікую колькасць. Навыворваць бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыкі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Тое, што і навыкідаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навычвара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Тое, што і навытвараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

награба́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца награбаннем чаго‑н. Паграбальшчык солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Выкаваць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падаўжа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для падаўжэння чаго‑н. Падаўжальны канат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падро́бнік, ‑а, м.

Той, хто займаецца падробкай чаго‑н. Падробнік ключоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малавераго́дна, прысл., у знач. вык.

Аб малой, недастатковай верагоднасці чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пляце́льшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца пляценнем чаго‑н. Пляцельшчык кашоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)