злу́шчыцца, ‑шчыцца; зак.

Ачысціцца, аддзяліцца (пра шкарлупіны, верхні слой чаго‑н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змы́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца змываннем чаго‑н. Змыўшчык форм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афіцы́йшчына, ‑ы, ж.

Разм. Строга афіцыйныя адносіны да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачышча́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыбор, прыстасаванне, рэчыва для ачысткі чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́скрабкі, ‑бак; адз. няма.

Разм. Выскрабеныя рэшткі чаго‑н. Выскрабкі кашы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́судзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Разм. Дабіцца чаго‑н. судом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тапкі, ‑аў; адз. няма.

Рэшткі, што засталіся пасля вытоплівання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

габлява́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для апрацоўкі чаго‑н. габляваннем. Габлявальны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загерметызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Спец. Зрабіць герметызацыю чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заку́пшчык, ‑а, м.

Той, хто робіць закупку, займаецца закупкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)