Verbum

альпіна́рый, ‑я, м.

Участак саду або парку ў выглядзе штучнай камяністай горкі, засаджанай высакагорнай (альпійскай) расліннасцю.

ане́ксія, ‑і, ж.

Далучэнне пры дапамозе сілы якой‑н. краіны або яе часткі да другой дзяржавы.

[Ад лац. annexio — далучэнне.]

антысве́т, ‑у, М ‑свеце, м.

Гіпатэтычны касмічны аб’ект (тыпу зоркі або галактыкі), які складаецца з антырэчыва.

ара́к, ‑у, м.

Моцны спіртны папітак, які гатуюць з соку какосавай, фінікавай пальмы або з рысу.

[Араб. arag — пот.]

аракчэ́евец, ‑чаеўца, м.

Чыноўнік або памешчык, які праводзіў у сваім ведамстве сістэму і прыёмы Аракчэева; дэспат.

загусці́ць, ‑гушчу, ‑гусціш, ‑гусціць; зак., што.

Разм. Зрабіць густым або занадта густым. Загусціць цеста. Загусціць пасевы.

аднакра́тны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца за адзін прыём, не паўтараючыся (пра нейкае дзеянне або з’яву); аднаразовы.

абапну́цца, ‑пнуся, ‑пнешся, ‑пнецца; ‑пнёмся, ‑пняцеся; зак.

Разм. Накрыцца, ахінуцца чым‑н. ад дажджу або ветру.

дратава́ны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Звіты з палосак сырамятнай скуры або тонкіх тугіх вяровачак (пра пугу, вяроўку).

дры́жнік, ‑у, м.

Аднагадовая або шматгадовая расліна сямейства злакавых з некалькімі сцябламі і суквеццем мяцёлкай; слёзкі.