Verbum

гарні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Дадаць (дадаваць) гарнір (да мясной або рыбнай стравы).

гарня́к, ‑а, м.

1. Тое, што і горнарабочы.

2. Горны інжынер або студэнт горнай навучальнай установы.

гекта́р, ‑а, м.

Мера зямельнай плошчы ў метрычнай сістэме, роўная 100 арам, або 10 000 м².

[Фр. hectare.]

голасавядзе́нне, ‑я, н.

Майстэрства спалучэння двух або некалькіх галасоў (у 2 знач.) у адно сугучнае цэлае.

дратава́ны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Звіты з палосак сырамятнай скуры або тонкіх тугіх вяровачак (пра пугу, вяроўку).

дры́жнік, ‑у, м.

Аднагадовая або шматгадовая расліна сямейства злакавых з некалькімі сцябламі і суквеццем мяцёлкай; слёзкі.

загусці́ць, ‑гушчу, ‑гусціш, ‑гусціць; зак., што.

Разм. Зрабіць густым або занадта густым. Загусціць цеста. Загусціць пасевы.

зашрубава́цца, ‑буецца; зак.

Круцячыся, замацавацца або заняць патрэбнае становішча (пра што‑н., што мае шрубавую нарэзку).

звастры́цца, звострыцца; зак.

Стаць вельмі тонкім, вузкім ад шматразовага вастрэння або ад доўгага ўжывання. Нож звастрыўся.

звізі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Накіраваць аптычны або вугламерны інструмент на які‑н. пункт, прадмет.