Verbum

прысо́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -со́х, -хла; зак.

Падсохшы, прыстаць да чаго-н.

Гліна прысохла да колаў.

|| незак. прысыха́ць, -а́е.

прысса́цца, -ссу́ся, -ссе́шся, -ссе́цца; -ссёмся, -ссяце́ся, -ссу́цца; -ссі́ся; зак.

Моцна прыстаць да чаго-н., ссучы.

|| наз. прысо́с, -у, м.

|| прым. прысо́сачны, -ая, -ае.

прысу́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Рашэнне суда, прыгавор.

Вынесці п.

2. перан. Асуджальная ацэнка чаго-н.

Суровы п. гісторыі.

рабаці́ніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніцца; незак.

Пакрывацца рабізной, быць рабым ад чаго-н.; мільгацець рознымі колерамі.

Ад ветру рабацінілася рака.

гіпертрафі́я, -і, ж.

1. Хваравітае павелічэнне аб’ёму якога-н. органа цела.

Г. сэрца.

2. перан. Празмернае развіццё чаго-н.

|| прым. гіпертрафі́чны, -ая, -ае.

гру́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы на пагрузцы або разгрузцы чаго-н.

|| ж. гру́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. гру́зчыцкі, -ая, -ае.

даве́рны, -ая, -ае (спец.).

Які сведчыць аб даручэнні каму-н. чаго-н., які з’яўляецца даверанасцю.

Д. дакумент.

Давернае пісьмо.

|| наз. даве́рнасць, -і, ж.

даду́мацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак., да чаго.

Разважаючы, прыйсці да якога-н. заключэння, вываду.

Д. да лепшага рашэння.

|| незак. даду́мвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

чапі́цца, чаплю́ся, чо́пішся, чэ́піцца; незак. (разм.).

1. Зачэплівацца за што-н.

2. перан. Прыдзірацца, прыставаць да каго-н.

Чаго ты чэпішся да яго?

шанта́ж, -у́, м.

Запалохванне каго-н. пагрозай выкрыцця або паведамлення якіх-н. непажаданых звестак з мэтай вымагання чаго-н.

|| прым. шанта́жны, -ая, -ае.