Verbum

абры́вак, -ры́ўка, мн. -ры́ўкі, -ры́ўкаў, м.

Адарваны кавалак, частка чаго-н.

А. паперы.

А. калючага дроту.

Абрыўкі ўспамінаў (перан.).

|| прым. абры́вачны, -ая, -ае.

абсталява́нне, -я, н.

1. гл. абсталяваць.

2. Сукупнасць прылад, механізмаў, машын і пад., неабходных для чаго-н.

Завод аснашчаны новым абсталяваннем.

Лабараторнае а.

абцярпе́цца, -цярплю́ся, -це́рпішся, -це́рпіцца; -цярпі́ся; зак. (разм.).

Звыкнуцца з чым-н. непрыемным, церпячы, прывыкнуць да чаго-н.

Спачатку было жудасна, а потым абцярпеўся.

адгаво́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Спасылка на што-н. з мэтай ухіліцца, адмовіцца ад чаго-н.

Ён знойдзе адгаворку.

аддале́нне, -я, н.

1. гл. аддаліць.

2. Даль, далёкая адлегласць; месца, якое знаходзіцца на значнай адлегласці ад чаго-н.

Дуб стаяў у аддаленні.

адда́ны, -ая, -ае.

Прасякнуты любоўю і вернасцю да каго-, чаго-н.

А. змагар.

Адданыя справе людзі.

Аддана (прысл.) працаваць.

|| наз. адда́насць, -і, ж.

імкне́нне, -я, н.

1. гл. імкнуцца.

2. Настойлівая цяга, рашучая мэтанакіраванасць да чаго-н.; намеры, жаданні.

І. да запаветнай мэты.

І. да перамогі.

кута́с, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Пучок нітак, звязаных разам на канцы, для ўпрыгожання чаго-н.

Пояс з кутасамі.

|| прым. кутасо́вы, -ая, -ае.

скрэ́бла, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Тое, што і скрабніца.

2. Лапатка для саскрэбвання чаго-н.

Зламаць с.

|| прым. скрэ́блавы, -ая, -ае.

ста́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

Перыяд, ступень у развіцці чаго-н.

С. росту.

Апошняя с. развіцця хваробы.

|| прым. стады́йны, -ая, -ае (спец.).