Verbum

бры́твенны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да брытвы. Брытвенны футляр. // Які служыць для брыцця. Брытвенны прыбор.

гідралака́тар, ‑а, м.

Спец. Гідраакустычная станцыя (прыбор) для вызначэння месцазнаходжання падводных аб’ектаў пры дапамозе гукавых сігналаў.

[Ад грэч. hýdōr — вада і лац. loco — размяшчаю.]

гідраметры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гідраметрыі. Гідраметрычныя назіранні. Гідраметрычны прыбор.

•••

Гідраметрычная станцыя гл. станцыя.

гідро́метр, ‑а, м.

Прыбор для вызначэнне ўзроўню вады ў водным басейне, а таксама скорасці цячэння вады.

глыбіняме́р, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння глыбіні адтулін, пазоў і вышыні выступаў у дэталях машын.

выліча́льнік, ‑а, м.

1. Асоба, якая займаецца вылічэннямі. Вылічальнік канструктарскага бюро.

2. Прыбор, які робіць вылічэнні.

рэаста́т, ‑а, М ‑стаце, м.

Электрычны прыбор, які рэгулюе сілу току або напружання ў электрычным ланцугу.

[Грэч. rheos — цячэнне і statós — нерухомы.]

спіро́метр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння ёмістасці лёгкіх шляхам вызначэння аб’ёму паветра, якое выштурхоўваецца пры выдыху.

[Ад лац. spirare — дыхаць, выдыхаць і грэч. metrēo — вымяраю.]

страбаско́п, ‑а, м.

Прыбор для атрымання рухомых вобразаў аб’екта, а таксама для фіксацыі асобных фаз руху.

[Ад грэч. stróbos — кручэнне і skopeō — гляджу.]

стэрэаско́п, ‑а, м.

Аптычны прыбор, у якім два плоскія адлюстраванні прадмета зліваюцца ў адзін аб’ёмны малюнак.

[Ад грэч. stereos — аб’ёмны і skopeō — гляджу.]