ада..., прыстаўка (гл. ад...).
Ужываецца замест «ад...»: а) перад двума і больш зычнымі, напрыклад: адабраць, адагнаць, адарваць, адаткнуць; б) перад зычным з наступным апострафам або мяккім знакам, напрыклад: адаб’ю, адап’ю, адалью.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мітусі́цца, -тушу́ся, -ту́сішся, -ту́сіцца; -ту́сімся, -ту́сіцеся, -ту́сяцца; незак.
1. Хутка і без перапынку перамяшчацца ў розных напрамках.
Мітусяцца людзі на вакзале.
Думкі мітусяцца (перан.).
2. Увіхацца, хутка рабіць што-н.
М. каля печы.
3. Мільгацець перад вачамі.
Літары мітусяцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыста́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -та́вак, ж.
1. Тое, што прыстаўлена, далучана да чаго-н.
Тэлевізійная п.
2. У граматыцы: частка слова, марфема, якая стаіць перад коранем; прэфікс.
|| прым. прыста́вачны, -ая, -ае (да 2 знач.).
Прыставачныя дзеясловы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чамада́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
Дарожная сумка прамавугольнай формы з адкідным векам і ручкай для перавозкі рэчаў.
|| памянш. чамада́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.
|| прым. чамада́нны, -ая, -ае.
◊
Чамаданны настрой (разм., жарт.) — паходны настрой перад ад’ездам куды-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ *По́перадня, попэродня ’чалавек, які перабівае другіх’ (бяроз., Сл. Брэс.). Назва асобы па схільнасці да адпаведнага дзеяння з экспрэсіяй непахвальнасці уласціва народнай мове. Можа быць утворана з суф. ‑ня ад папярэдзіць / папярэджваць або ад папярэдні, дзе акцэнтаваў значэнне ’быць першым, перад кімсьці’, параўн. поперэдзь, пэперэду ’спераду, паперадзе, першы’ (ТС), укр. поперед ’перад кімсьці, чымсьці’, рус. дыял. попередь (придти) ’першым, напачатку’, попережане ’тыя. хто едуць наперадзе’, польск. poprzednik poprzedca, poprzedzicieІ ’той, хто быў першым, перад кімсьці’, славац. popredku ’спераду’. Гл. перад, пярэдні.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Надза́хад ’перад захадам’ (Сл. ПЗБ). Са спалучэння прыназоўніка над (у часавым значэнні) з назоўнікам захад у форме він. скл.; над у такіх канструкцыях звычайна мае значэнне ’перад’ (ESSJ SG, 1, 125).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аддаі́цца, ‑доіцца; зак.
Перастаць даіцца, даваць малако (перад ацёлам). Карова аддаілася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надра́нішні, ‑яя, ‑яе.
Разм. Які бывае перад надыходам раніцы. Надранішнія росы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нізкапакло́нства, ‑а, н.
Рабскае пакланенне перад кім‑, чым‑н.; паводзіны нізкапаклонніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перададлётны, ‑ая, ‑ае.
Які бывае перад адлётам, папярэднічае адлёту. Перададлётная мітусня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)