Verbum

бэ́канне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. бэкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

вурката́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вуркатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

візгата́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. візгатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння: візгат.

вішча́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вішчаць, а таксама гукі гэтага дзеяння; віск.

во́йканне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. войкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

інтэрвака́льны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца паміж галоснымі гукамі (пра зычныя гукі і іх становішча).

[Ад лац. inter — паміж, vocalis — галосны гук.]

курня́ўканне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. курняўкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

лі́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ліры ​¹. Пачуліся гукі лірных струн. Караткевіч.

мэ́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Утвараць працяжныя гукі «мэ-мэ» (пра некаторых жывёл).

но́канне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. нокаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.