Verbum

захаце́ць, -хачу́, -хо́чаш, -хо́ча; -хаці́; зак., чаго, з інф. і са злуч. «каб».

Пачаць хацець.

З. малака.

З. есці.

Захацела, каб дачка прыехала.

збалбатну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., што (разм.).

Сказаць тое, чаго не варта было гаварыць; прагаварыцца ў гутарцы.

З. глупства.

змяня́ць¹, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго-што (разм.).

Зрабіць абмен каго-, чаго-н. на каго-, што-н.

З. быка на індыка (прымаўка).

пакрышы́ць, -рышу́, -ры́шыш, -ры́шыць; -ры́шаны; зак., што і чаго.

1. Трохі раскрышыць.

П. птушкам хлеба.

2. Нарэзаць дробнымі кавалачкамі.

П. на скрылікі бульбу.

паня́ць, пайму́, по́ймеш, по́йме, зак., каго-што.

У выразе: паняць моду (разм.) — панадзіцца, прывыкнуць да чаго-н. (непажаданага).

Паняў моду гуляць у карты.

папрасяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Прасячы ўсё, многае.

П. палонкі.

2. Пралажыць высечкай многа чаго-н.

П. праходы ў лесе.

паста́віць¹, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак., што.

Ажыццявіць пастаўку чаго-н.

П. новае абсталяванне для майстэрняў.

П. паліва.

|| незак. пастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

паставы́, -а́я, -о́е.

1. гл. пост¹.

2. Які стаіць на пасту¹ (у 2 знач.), на ахове чаго-н.

П. міліцыянер.

Выставіць паставых (наз.).

перадумо́ва, -ы, мн. -ы, -мо́ў, ж.

1. Папярэдняя ўмова чаго-н.

П. поспеху.

2. Зыходны пункт якога-н. разважання.

Зыходзіць з правільных перадумоў.

перака́з, -у, м.

1. гл. пераказаць.

2. мн. -ы, -аў. Пісьмовая або вусная перадача сваімі словамі чаго-н. прачытанага, пачутага.

Зрабіць п. аповесці.