Verbum

лубя́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Ручны кораб з лубу (у 2 знач.), бяросты для захоўвання, пераносу, упакоўкі чаго-н.

манта́ж, -у́, м.

1. гл. манціраваць.

2. Злучаныя ў адно цэлае розныя часткі чаго-н.

Літаратурны м.

Фатаграфічны м.

|| прым. манта́жны, -ая, -ае.

навако́лле, -я, н.

1. Мясцовасць, якая прылягае, прымыкае да чаго-н.

Н. горада.

Вада затапіла ўсё н.

2. перан. Акружаючае асяроддзе.

Літаратурнае н.

рабаці́ніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніцца; незак.

Пакрывацца рабізной, быць рабым ад чаго-н.; мільгацець рознымі колерамі.

Ад ветру рабацінілася рака.

разбінтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., каго-што.

Размотваючы, зняць бінт з каго-, чаго-н.

Р. нагу.

|| незак. разбінто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

безудзе́льны, -ая, -ае.

Які не прымае ніякага ўдзелу ў чым-н.; абыякавы да ўсяго.

Безудзельныя адносіны да чаго-н.

|| наз. безудзе́льнасць, -і, ж.

верхне... (а таксама верхня...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які размяшчаецца або ўзнікае ў верхняй частцы чаго-н., напр.: верхнедняпроўскі, верхнялужыцкі.

выбо́іна, -ы, мн. -ы, -бо́ін, ж.

1. Паглыбленне на паверхні чаго-н., выбітае ўдарам.

2. Яма на дарозе ад язды.

Дарога ў выбоінах.

вы́чарціць, -рчу, -рціш, -рціць; -рчаны; зак., што.

Зрабіць чарцёж чаго-н., вырабіць чарчэннем.

В. план дома.

В. схему.

|| незак. вычэ́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

поўна... (а таксама паўна...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) поўнасцю, напр., поўнаўладны;

2) які мае паўнату чаго-н., напр., поўнагабарытны.