кары́та ср. коры́то (для кормления скота);

◊ заста́цца ля разбі́тага к. — оказа́ться у разби́того коры́та;

ле́зці не ў сваё к. — сова́ть нос в чужи́е дела́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднаразо́вы

1. (бывший один раз) однокра́тный;

~вае наве́дванне — однокра́тное посеще́ние;

2. разг. (годный для использования один раз) однора́зовый;

3. единовре́менный;

~вая дапамо́га — единовре́менное посо́бие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́йка

I ж. (для сбивания масла) маслобо́йка, па́хталка

II ж. дра́ка, сва́лка, потасо́вка

III нареч. бо́йко, оживлённо; ре́зво; рети́во; (подвижно, проворно — ещё) пры́тко, жи́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмы́ць сов.

1. обмы́ть;

а. ра́ну — обмы́ть ра́ну;

2. разг. (выстирать для всех) обстира́ть, обмы́ть;

яна́ абмы́ла ўсю сям’ю́ — она́ обстира́ла (обмы́ла) всю семью́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жлу́кта

1. ж. и ср., обл. (кадка для бучения) бук м.;

2. м. и ж., перен., прост., неодобр. (о много пьющем) опива́ла, питу́х м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́рыцца несов.

1. (принимать намерение) намерева́ться, вознаме́риваться;

2. (для удара, выстрела, броска) ме́тить, ме́титься, це́литься;

3. перен. ме́тить;

м. ў кіраўнікі́ — ме́тить в руководи́тели

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пухо́ўка I ж.

1. (для пудрения) пухо́вка;

2. пухо́вая ша́пка;

3. пухо́вая поду́шка

пухо́ўка II ж., обл.

1. (растение) рого́з м.;

2. см. по́рхаўка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нязру́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Пазбаўлены зручнасці ў карыстанні; дрэнна прыстасаваны для чаго‑н. Пад зямлёй праход нязручны, вузкі Выглядае просекай лясной. Аўрамчык. [Сцяпан:] — У.. [гаспадара явачнай кватэры], і праўда, куча дзяцей. Месца для шапірографа нязручнае. Арабей.

2. Які не садзейнічае поспеху, непрыдатны для дасягнення жаданых вынікаў. Нязручны момант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасы́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для збору, часовага ўтрымання людзей, якія павінны быць адпраўлены ў другое месца. Перасыльная біржа. Перасыльныя астрогі.

2. Які перасылаецца з месца на месца, прызначаны для перасылкі. Па ўсяму было відаць, што Максіма пасадзілі ў агульную камеру для перасыльных арыштантаў. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манеке́н, ‑а, м.

1. Чалавечая фігура, лялька з дрэва або іншага матэрыялу, якая служыць для паказу адзення. // Фігура ў выглядзе чалавечага тулава для прымеркі і паказу адзення.

2. Спец. Драўляная фігура чалавека з рухомымі рукамі і нагамі, якой карыстаюцца мастакі для зарысоўкі розных поз чалавека.

[Фр. mannequin ад фламандскага manekin — чалавек.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)