абмы́ць сов.
1. обмы́ть;
а. ра́ну — обмы́ть ра́ну;
2. разг. (выстирать для всех) обстира́ть, обмы́ть;
яна́ абмы́ла ўсю сям’ю́ — она́ обстира́ла (обмы́ла) всю семью́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)