Verbum

храбры́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; незак.

Старацца быць храбрым; падбадзёрваць сябе. Пісар Дулеба хоць трохі і прыціх, але ўсё яшчэ храбрыцца. Колас.

паабвы́кнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; пр. паабвыкся, ‑выклася; зак.

Разм. Прывыкнуць паступова да каго‑, чаго‑н., дзе‑н. Людзі трохі паабвыкліся, асмялелі. Сачанка.

прыпра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце; пр. прыпраў, ‑прала; зак., што і чаго.

Спрасці яшчэ, у дадатак да спрадзенага. Прыпрасці трохі нітак.

прысмыле́ць, ‑ее; зак.

Разм. Трохі падпаліцца, прысмаліцца. Яшка дакурыў цыгарку. Выціснуў з яе ўсё, што толькі можна было — аж пальцы прысмылелі. Пянкрат.

аха́яцца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Старанна прыбраць сябе, набыць прыстойны выгляд. // Ачысціцца (ад бруду). Загаілі трохі раны Ды ахаяліся з бруду. Крапіва.

дзікава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі дзікі (у 1–6 знач.). А Валодзю забрала да сябе цётка Аўдоцця, жанчына адзінокая, старая і дзікаватая. Ваданосаў.

прышэ́рхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. прышэрх, ‑ла; зак.

Разм. Трохі, з паверхні зацвярдзець, падсохнуць. Гразь прышэрхла. // Падсохшы, прыстаць, прымацавацца да чаго‑н.

ро́сласць, ‑і, ж.

Уласцівасць рослага. [Жанчына] таксама немаладая, але маршчыны неяк слухмяна хаваюцца пад цёмнымі акулярамі, трохі цяжкаватую постаць яе выручае росласць. Лось.

падслі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Паслініць трохі або дадаткова. [Адам], сагнуўшыся над зверчанай цыгаркай падслініць беражок, каб заляпіць яе, кінуў: — Было [каханне]!.. Нікановіч.

паво́йкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Войкаць некаторы час. Павойкала трохі старая маці, але хутка супакоілася — хата ж новая, дрэва як звон. Кухараў.