во́сып, ‑у, м.

Абломкі горных парод, якія асыпаюцца ў выніку выветрывання; скапленне гэтых абломкаў. Вунь восып. А трохі вышэй і лявей — спала. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)