ссу́квальны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для ссуквання. Ссуквальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарбацёрны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для расцірання фарбы. Фарбацёрная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цырава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для цыравання. Цыравальная іголка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чахо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для вырабу чахлоў. Чахольнае палатно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шатрава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для шатравання зерня. Шатравальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчапа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для шчапання. Шчапальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрадаі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для электрадаення. Электрадаільны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карусе́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Спецыяльная пляцоўка з сядзеннямі ў форме конікаў, экіпажаў, лодак і інш., якая круціцца вакол сваёй восі і служыць для катання.

|| прым. карусе́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́паведзь, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Выслоўе, якое змяшчае рэлігійна-маральнае прадпісанне.

Евангельская з.

2. Правіла, палажэнне, якое служыць кіруючым указаннем для каго-, чаго-н. (высок.).

Першая з. (самае непарушнае правіла).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суправаджа́льны, -ая, -ае.

1. Які служыць для суправаджэння чаго-н. (звестак, справаздач і пад.), калі дасылаецца адначасова з кім-, чым-н.

С. ліст.

2. Які суправаджае што-н.

Суправаджальныя акалічнасці.

С. акампанемент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)