Verbum

мія́змы, -аў, адз. мія́зма, -ы, ж. (кніжн.).

Атрутныя выпарэнні, якія ўтвараюцца пры гніенні.

|| прым. міязматы́чны, -ая, -ае.

наве́сны, -ая, -ае.

Такі, пры якім снарады, кулі, апісваючы ў паветры крутую дугу, падаюць зверху.

Н. агонь.

казеі́н, -у, м.

Бялковае клейкае рэчыва, якое ўтвараецца пры стварожванні малака.

|| прым. казеі́навы, -ая, -ае.

К. клей.

камеры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Пакаёўка, служанка пры пані ў багатым дваранскім доме.

азно́б, -у, м.

Хваравітае адчуванне холаду, дрыжыкі пры ліхаманцы.

У хворага пачаўся а.

|| прым. азно́бны, -ая, -ае.

батэрфля́й, -ю, м.

Стыль спартыўнага плавання на грудзях, пры якім абедзве рукі адначасова выносяцца на паверхню вады.

брас, -у, м.

Стыль спартыўнага плавання на грудзях, пры якім рукі і ногі рухаюцца сіметрычна пад вадой.

зая́хкаць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; зак. (разм.).

Забрахаць пры пагоні за зайцам.

Ганчак заяхкаў.

аднаві́цель, -я, м.

Рэчыва, пры дапамозе якога выклікаецца рэакцыя аднаўлення (саставу, колеру і пад.).

А. для валасоў.

пракра́сціся², -ра́дуся, -ра́дзешся, -ра́дзецца; -ра́ўся, -ра́лася; зак. (разм.).

Папасціся пры сістэматычным крадзяжы.

Пракраўся і трапіў пад суд.