я́ўка, -і, ДМ я́ўцы, мн. -і, я́вак, ж.

1. гл. явіцца.

2. Месца, дзе адбываюцца канспіратыўныя сустрэчы, а таксама сама сустрэча або ўмоўны знак пры сустрэчы.

Ведаць яўку.

Даць каму-н. яўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Каршэ́ль ’карак’ (Нар. лекс.) у выразе даць у каршэль ’даць па шыі’ (Нар. сл., Янк. Мат.), ’карак, задняя частка шыі’ (Сцяшк., Сцяшк. МГ), ’шыя і плечы ля шыі’ (КЭС, лаг.). Словаўтваральны варыянт да каршэнь (гл.). Аб суфіксацыі ‑elь гл. SP, 1, 108; ‑enь‑ SP, 1, 125.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ По́твар: даць потвар ’разбалаваць, распесціць’ (маг., Наша слова, 2002 г., 16 кастр.). Гл. патвор.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

авансава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак. і незак., каго-што.

Даць (даваць) аванс каму‑н. Авансаваць калгаснікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгнаі́ць, ‑гнаю, ‑гноіш, ‑гноіць; зак., што і чаго.

Разм. Дрэнна даглядаючы, захоўваючы, даць падгнісці. Падгyаіць бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыжыві́ць, ‑жыўлю, ‑жывіш, ‑жывіць; зак., што.

Далучыўшы да чаго‑н., даць прырасці, зрасціся. Прыжывіць перасаджаны орган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сква́сіць, сквашу, сквасіш, сквасіць; зак., што.

Даць скіснуць чаму‑н.; зрабіць што‑н. квашаным. Сквасіць малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́зня ж.

1. ба́ня;

2. перен., разг. ба́ня, встря́ска, взбу́чка, встрёпка;

◊ даць ла́зні — зада́ть ба́ню

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наганя́й, -ня́ю м., разг. нагоня́й, взбу́чка ж., головомо́йка ж., нахлобу́чка ж.;

◊ даць н. — дать нагоня́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паню́хаць сов. поню́хать;

◊ п. по́раху — поню́хать по́роху;

і. п. не даць — и поню́хать не дать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)